ا دو تا دختر روی نیمکت محوطه بیمارستان گریه می کردند نمی دانم چند ساعت بود که گریه می کردند باقی افراد خانواده خسته بودند نای گریه نداشتند ولی اشک ریختن دیگران رو دیدن چقدر انسان را ناراحت میکنه
تمام وجودم برای لحظه ای لرزید از ناله ها و فریادهای پسری که گویا برادرش رو از دست داده بود
هر وقت به اون صحنه فکر می کنم نا خداگاه حالم دگرگون میشه
کاش میدانستیم آیا مرگ پایان زندگی است
اگه نیست ان دنیا چه خبره
اگه خوش میگذره دیگه این همه درد فراق چرا؟